Een week geleden kwamen we aan in Fulda, maar het voelt alsof we hier al een maand zitten met hoeveel we meemaken elke dag. Ik zal maar bij het begin beginnen.
Zaterdag
Zaterdag hebben Eke’s lieftallige ouders en zus ons naar Fulda gebracht in de auto. Op 1 kleine file na ging alles voorspoedig en in 5.5 uur kwamen we aan bij het treinstation waar het ISU team ons al stond op te wachten. Onder het genot van een hapje en een drankje kregen we alle info die we nodig hadden en konden we naar het hotel rijden. Daar namen we afscheid van mijn ouders en zochten we onze hotelkamer op. We kamen erachter dat we op de bovenste verdieping zaten zonder lift, maar we moesten onze twee koffers vol met kleding en (scriptie)boeken nog naar boven sjouwen. Gelukkig was daar Juan, een van de andere deelnemers die ons heel lief heeft geholpen. Voordat we de deur van de kamer openmaakten, verwachtte we gewoon een kamer aan te treffen met 3 bedden en een badkamer, maar dat was niet het geval. Onze kamer lijkt wel een appartement met een keuken, een eettafeltje, een tv met zitgedeelte, een balkon en een grote badkamer met wasmachine. We kwamen er al snel achter dat we de grootste kamer van het hotel hadden en dat maar al te veel mensen gebruik willen maken van onze keuken en wasmachine. Het blijkt dus een goede manier om vrienden te maken.
We gingen wat op onderzoek uit in het hotel en kwamen al snel andere deelnemers tegen uit de VS, Colombia, Zuid-Afrika en Zuid-Korea. Aangezien bijna iedereen een jetlag had behalve wij besloten we met z’n tweeën wat te gaan eten in het centrum. Op de weg ernaartoe waren we wat aan het kletsen in het Nederlands en opeens hoorden we een stem achter ons: “Hey, nog meer Nederlanders!”. Dat wekte natuurlijk onze interesse en we maakten even een praatje. Dit resulteerde in een uitnodiging naar zijn fotografie tentoonstelling de komende vrijdag in het café waar hij altijd te vinden is. Zo hadden we op de eerste dag al even genetwerkt. Na een vegaburger bij een gezellig tentje te hebben gegeten gingen we terug naar het hotel waar onze derde kamergenoot nog niet was aangekomen, dus besloten we om te slapen want de volgende dag moesten we alweer vroeg op.
Zondag
De zondag begon vroeg met het lekkere ontbijt van het hotel waar we elke ochtend tussen 7 en 9 van het buffet mogen eten. Na het ontbijt gingen we terug naar onze kamer waar Kamila, onze kamergenoot uit Oezbekistan, net was aangekomen Wat een lieve meid, dat moet wel goed komen deze komende maand. Om 12 uur begon de oriëntatie in het Fulda Transfer gebouw waar we al onze seminars en Duits lessen hebben. Daar werden we welkom geheten en voorgesteld aan de tutors en de docenten die we de komende weken beter gaan leren kennen. Vervolgens liepen we naar de campus waar we vooral naar toe moeten voor Mensa, de cafetaria, waar er lekker en goedkoop eten te krijgen is. Het blijkt dat het café bestand is tegen chaotische mensen zoals Eilina, aangezien er een systeem is voor wanneer je het belangrijkste kaartje van het hele Fulda-programma kwijtraakt, namelijk de Mensacard waarmee je het (supergoedkope) eten in de cafetaria moet betalen. Eilina gooide namelijk samen met de afwas haar kaart weg op de eerste dag. Na een paniekaanval en proberen oogcontact te maken met het keukenpersoneel bleek uiteindelijk het erg makkelijk te zijn om je kaart terug te krijgen via de banketafdeling (een valkuil om een donut te kopen vertellen we je).
Vervolgens gingen we weer terug naar Fulda Transfer waar de openingsceremonie plaatsvond. Een aantal van de sponsors waren er (want bijna iedereen van de groep heeft een beurs gekregen) en de docenten en tutoren waren er ook bij. Er waren een paar welkomstpraatjes en bedankpraatjes en uiteindelijk konden we genieten van het Duitse buffet.
Maandag
Op maandag hadden we onze eerste seminars om half negen. Eke heeft gekozen voor Migration, Development and Sustainability. De docent is een vrolijke gast en de seminars bestaan vooral uit gesprekken over onze verschillende culturen en hoe bepaalde dingen in onze eigen landen gaan. Eke’s klasgenoten kwamen uit Oezbekistan, Tsjechië, Letland, Georgië, Portugal, Zambia en de docent uit Duitsland natuurlijk. Daardoor ontstaan er interessante discussies over migratie, politiek, onderwijs, maar ook over hoe goed de voetbal- en ijshockey teams van onze landen zijn. Eilina besloot om voor de seminars van het vak Business te gaan en heeft daar ook zeker geen spijt van. In de eerste week werd globalisatie, het IMF en de praktische zaken rondom het openen van een bedrijf in een andere cultuur behandeld. Erg interessant! Na de les liepen we samen met de docent naar Mensa waar we hebben geluncht. ’s Middags kregen we nog informatie over studeren in Hessen. Een paar mensen waren geïnteresseerd in een master in Fulda, dus voor hun was het zeer interessant. Daarna hadden we de German placement test om te bepalen op welk niveau we Duitse lessen zullen krijgen de komende weken. We kwamen beiden in de middengroep waar we hopelijk ons Duits kunnen verbeteren (wat vooral op grammaticaal gebied een must is). ’s Avonds hebben we nog samen met Lesle uit Peru bij de Aldi achter ons hotel pizza gehaald en opgewarmd in ons oventje.
Dinsdag
Dinsdag was de eerste ‘normale’ dag waarbij we ’s ochtends een seminar, ’s middags lunch bij de mensa en vervolgens 4 uur lang Duitse les hadden. Het begint nog wel een beetje langzaam met ‘gutentag’ en ‘wie geht’s’ maar het is goed voor het opfrissen van het geheugen, want de laatste keer dat Eke Duits had was in 2014. ’s Avonds gingen we met z’n allen eten bij Brauhaus Wiesenmühle waar je goedkoop kan eten en een groot bord vol met schnitzel kan krijgen. De porties waren iets te groot maar wel heel lekker! Daarna ging iedereen zich even opfrissen in het hotel en vervolgens gingen we naar de pubtour. Uiteindelijk zijn we maar in 1 pub geweest maar het was zeker gezellig.
Woensdag
Woensdag was weer een gewone dag maar in plaats van lunch in de Mensa hebben we tussen de middag gepicknickt. ’s Avonds ging Eke kanoën op de rivier, wat echt superleuk was! Er ging uiteindelijk maar een boot over de kop dus dat was een succes. Na het kanoën ging de groep nog eten bij een Indiaas restaurant. Het restaurant was eigenlijk al gesloten, maar ze bleven nog even open voor ons. Was weer een topdag!
Vrijdag
Op vrijdag was er een uitje naar Würzburg, een super leuk pittoresk stadje. Onderdeel van het programma was het bezoeken van de voormalige residentie van de prins-bisschoppen uit verleden jaren, een soort mini Versailles. De kamers waren prachtig versierd maar helaas was het verboden foto’s te maken. Je zult het dus met je eigen ogen moeten zien ;). ‘s Avonds vond er een wijnfestival plaats en uiteraard voelde Eilina haar helemaal thuis. Al gauw was ze benoemd tot wijnkenner en kreeg ze de taak om voor iedereen de perfecte passende wijn te vinden (dit terwijl ze zelf vrijwel alleen maar Chardonnay drinkt). Het was ook een goedkope dag voor haar omdat de Duitsers nog lekker met contant geld betalen, waardoor er altijd een menselijke fout gemaakt kan worden en Eilina dus met 2.50 euro extra het festival verliet. Al met al een zeer geslaagde dag dus.
Zondag
Zondag stond er een uitje naar Kassel gepland, waar Eke zich voor opgegeven had. Toen ze bij de verzamelplek aankwam, werd echter al snel duidelijk dat ze de enige was die op kwam dagen tot verbazing van de tutoren. Gelukkig waren de tutoren met z’n vieren en werd het toch nog een gezellige dag en kreeg Eke een special treatment. Eenmaal in Kassel aangekomen was er een tour over Documenta (een belangrijke kunstexpositie). De keuze of de tour in het Engels of Duits was werd aan Eke overgelaten die uiteindelijk voor Duits koos voor de extra uitdaging. Dat was uiteindelijk niet een heel slim plan want de helft van de tour was een raadsel voor haar.